طی دهه های متمادی، صدها و شاید هزاران آمریکایی به دلایل نامعلوم و با احکام طویل مدت روانه زندان های این کشور شده اند که شمار زیادی از آنان را انقلابیون دهه شصت تشکیل می دهد.
به گزارش گروه بین‌الملل ، فعالان سیاسی که در اوان جوانی به جرم خیزش علیه بیداد و استثمار محکوم به تحمل حبس شدند و هنوز بعضی از آنان در سن پنجاه، شصت، هفتاد و حتی هشتاد سالگی بلاتکلیف پشت میله ها بسر می برند.
مرضیه هاشمی - مجری برنامه پرونده های پنهان شبکه خبری پرس تی وی در برنامه‌ای به بررسی این سوال می‌پردازد که چرا بعد از گذشت این همه سال و به رغم دریافت انبوه درخواست ها برای آزادی این زندانیان، دولت آمریکا حاضر نیست آنان را مورد عفو قرار دهد؟
حزب «پلنگ سیاه» در سال 1966 در آمریکا تأسیس شد؛ گروهی که در مقام دفاع از حقوق سیاهان آمریکایی، حق تعیین سرنوشت سیاهان را یگانه راهکار برای تحقق وعده های دوران پسا بردگی و نجات این قشر ستم دیده از صدها سال ظلم و جور و بی عدالتی می دانست و به همین سبب یک تهدید جدی برای نظام استعمارگر حاکم بر کشور به شمار می رفت. رهبران این حزب، خدمات مسکن و آموزش کارآمد را جزو حقوق اولیه هر سیاه پوست و اقلیتی محسوب می کردند.
حزب پلنگ سیاه توجه زیادی به برنامه های اجتماعی داشت و در دوران فعالیتش، خدمات قابل ملاحظه ای را بطور رایگان در عرصه بهداشت، تغذیه، آموزش، مسکن و انتظامات ارزانی جامعه سیاهان آمریکا کرد.
این حزب جنگ‌ستیز همچنین خواهان معافیت مردان سیاه پوست از خدمت سربازی بود، زیرا نمی خواست سهمی در کشتار مردمی داشته باشد که در دیگر کشورهای جهان اسیر سیاست های نژادپرستانه سردمداران کاخ سفید بودند. آزادی بی شرط و شروط سیاه پوستان از زندان های ایالتی و برگزاری محاکمه منصفانه برای آنان از جمله مطالباتی بود که در صدر مانیفست حزب قرار داشت.
در گفتگو با برنامه «پرونده های پنهان» شبکه خبری پرس تی وی، «جلیل منتقم» - مهمان برنامه، عضو سابق حزب پلنگ سیاه و بانی نخستین روزنامه انقلابی اداره شده از داخل زندان – می گوید که زندانی سیاسی در آمریکا کسی است که فعالیتش با خواست و منافع نظام چپاولگر حاکم بر آن کشور در تضاد باشد.
جلیل که در سن 19 سالگی دستگیر و بعد از پنجاه سال، در سن 69 سالگی از زندان خلاصی یافت معتقد است انقلابیون عدالت جوی مخالف سیاست های سرکوبگرانه دولت آمریکا به عناوین مختلف و با برچسب های واهی مجرم شناخته می شوند و این سرنوشتی است که از دهه آخر قرن شانزده میلادی به این طرف بر جان و مال و ناموس سیاه پوستان این کشور تحمیل شده است.
جلیل منتقم در توصیف نحوه برخورد با زندانیان سیاسی در آمریکا در مقایسه با مجرمان عادی، به کینه و عداوت آشکار مقامات آمریکایی علیه این قشر تحصیلکرده و آگاه اشاره می کند و بیان می کند رفتار مسئولین زندان ها با مجرمین سیاسی کاملاً متفاوت است و آنها از هیچ کوششی برای به انزوا کشیدن این گروه از زندانیان در داخل و خارج از فضای زندان دریغ نمی ورزند.
منتقم همچنین به استناد گفتگویش با «اَندرو یانگ» – نخستین سفیر سیاه پوست آمریکا در سازمان ملل در دوران ریاست جمهوری «جیمی کارتر» - ادعای مقامات واشنگتن در محافل جهانی مبنی بر عدم وجود زندانیان سیاسی در آمریکا را کذب محض برمی شمرد. در جریان این گفتگو که در مقر سازمان ملل انجام شد، یانگ آشکارا به وجود صدها و شاید هزارها زندانی سیاسی در آمریکا اعتراف می کند.
منتقم می گوید: مقامات کاخ سفید در صحنه بین المللی اینطور وانمود می کنند که در آمریکا مطلقاً نارضایتی وجود ندارد، در حالیکه به گفته «مارتین لوتر کینگ» ناف آمریکا با خشونت گره خورده است.
به باور این مهمان شبکه پرس تی وی، شرایط برای توده های در بند سیاست های توسعه طلبانه آمریکا در جهان بی شباهت به وضعیت سیاه پوستان در داخل مرزهای این کشور نیست و در نتیجه، هر کوششی که به آزادی سیاهپوستان در داخل آمریکا بیانجامد، در نهایت باعث آزاد شدن مردم در بند در سایر نقاط جهان خواهد شد.
وی آمریکا را دشمن قسم خورده نهضت های آزادی بخش در جهان برمی شمرد و آن را به اختاپوس چند دست و پایی تشبیه می کند که هر دستش را قطع کنی، دست جایگزینی دارد تا با آن به حریم دیگران تجاوز کند.
منتقم در ادامه یادی می کند از مقاومت جانانه شماری از فعالان حقوق بشری سیاه در آمریکا که به رغم اثبات بی گناهیشان و با وجود تحمل حبس طویل مدت در زندان های آمریکا، مقامات قضایی آن کشور همچنان از آزاد کردنشان خودداری می کنند.
در ادامه، این برنامه به معرفی شماری از شاخص ترین زندانیان سیاسی آمریکا می پردازد که از جمله آنها می توان به «آساتا شکور» 75 ساله (خواهر فعال و زندانی سیاسی «موتولو شکور) و دکتر «موتولو شکور» (متخصص تب سوزنی و فعال آزادیخواه سیاه پوست) اشاره کرد. موتولو شکور که به اتهام همدستی در فراری دادن خواهرش دستگیر و روانه زندان شد، با وجود اینکه از چندین سال پیش به لحاظ اخلاقی واجد صلاحیت برخورداری از آزادی مشروط تشخیص داده شد، لیکن هنوز پشت میله ها به سر می برد. وی در زندان در حال دست و پنجه نرم کردن با سرطان مغز استخوان درجه 3 است و پیگیری ها برای آزادی وی هنوز راه به جایی نبرده است.
«روشِل سَنگ مَگی» 83 ساله - قدیمی ترین مجرم سیاسی تاریخ آمریکا - از دیگران زندانیان سیاسی شاخص در این کشور است. وی تنها 16 سال از عمرش را خارج از زندان سپری کرده و معتقد است بین برده داری نوین و کلاسیک تفاوتی وجود ندارد.
«مومیا ابوجمال» 68 ساله – روزنامه نگار صاحب نام در عرصه بین المللی و فعال آزادیخواه سیاه معروف به «بانگ رسای محرومین» - نیز از سال 1981 در زندان بسر می برد و اقدامات برای آزادی او تا کنون نتیجه بخش نبوده است.
انتهای پیام/.